Niezapowiedziana wizyta: wyzwanie w domu teściowej
Ostatnio odwiedziłam rodziców mojego chłopaka, a ta wizyta okazała się prawdziwym testem. Wyobraźcie sobie: teściowa nagle skacze z krzesła i mówi: „Zaraz, synku, przyniosę talerzyk na kości!” – po czym podchodzi do kredensu. Następnie spogląda na mnie uważnie i rozkazuje: „Kładź tutaj, jedz, nie ociągaj się, za dwie godziny zaczyna się program!” Zamurowało mnie – co się dzieje?
Ale Galina Stepanowna machnęła ręką: „Gość to nie robotnik!” A potem zobaczyłam, jak „myje” talerze: nalewa wodę, pociera dłonią i odkłada na półkę. Widelce po prostu strząsa. W kącie leżały obierki, papiery i kości. Nikita Fiodorowicz, zauważywszy mój wzrok, mruknął: „Wynosimy, jak torba będzie pełna”. U nas śmieci zabiera się codziennie!
Poranek bez złudzeń: twarda rzeczywistość
Na śniadanie podano wczorajszy galaretowany zimny drób. Wybrałam herbatę z sucharkami. Później odkryłam, że w domu nie ma nawet podstawowych urządzeń – ani wolnowaru, ani odkurzacza. Galina Stepanowna z dumą oznajmiła: „Żyjemy po starosłowiańsku!” Dla mnie to było dzikie. Nawet w łazience znalazłam wspólne, przetłuszczone ręczniki – tutaj już się poddałam.
Uratowanie w ulicach: oddech wolności
Jedyne, co mnie ratowało, to spacery. Chodziłam po nadbrzeżu, wchodziłam do piekarni. Dima czasami mnie towarzyszył, ale częściej zostawał z rodzicami. Prosił, żebym zrozumiała ich przyzwyczajenia, ale ja już marzyłam o bilecie do domu.
Powrót do cywilizacji: lekcja na przyszłość
W domu najpierw przytuliłam mój wolnowar, potem dokładnie umyłam wszystkie naczynia. Ta wizyta nauczyła mnie doceniać mój codzienny porządek. Z Dimą wciąż jesteśmy razem, ale twardo powiedziałam: „W naszym domu – osobne talerze, świeże ręczniki i żadnych kości na wspólnym talerzu!”
